Portre
Ata Yiğit Güney
02:50 | Türkiye
Bu kısa animasyon aracılığıyla, basmakalıp güzellik algısına uymayan insanların zihinsel durumunu vurgulamak için güzellik standartlarının ve toplumdaki içerme duygusunun etkisini araştırmak istedim.
Güzellik standartlarının insanlar üzerindeki psikolojik etkilerine odaklanarak fiziksel güvensizliklerin farklı yönlerine odaklanmak istedim. Kadınlara yüklenen güzellik standartlarının günümüz dünyasında gerçekçi olmayan bir şekilde ulaşılamaz olduğunun farkındayım. Toplumun kadın kimliğine yönelik baskıcı bakış açısı, kadınları güzelliğini kullanarak öne çıkmaya zorlayarak güzellik standartlarının kadınlar üzerindeki baskısını artırmaktadır.
Bu konudaki eleştirel bakış açımı bir hikaye ile anlatmak istedim. Bunun için Procreate kullanarak 2D animasyon oluşturmaya karar verdim. Arka plan görsellerini ve karakterleri tasarlarken önceden edindiğim bilgilerle Alman Ekspresyonist film ve sanat akımından ilham aldım. Bu kısa animasyonda, kendini çirkin gören ve çizdiği kadınların portrelerini kendisinden “daha çirkin” çizen bir kadını karakterize etmek istedim. Animasyonun sahnelerini çizerken, ana karakterin zihinsel durumunun mecazi bir temsili olan uğursuz bir atmosfer yaratmak için çizim stilimi ve dışavurumcu hareketin kodlarını ve geleneklerini birleştirdim. Tırtılın animasyon yoluyla genişletilmiş sembolizmi, ana karakterin gerçekleştirilmesini ve ana karakterin bakış açısının güzellik standartlarına dönüşümünü vurgulayarak dahil etme ve kendini kabul etme fikrine katkıda bulunur.
Bu süre zarfında eski filmleri araştırdım ve Robert Wiene’nin “The Cabinet of Dr. Caligari (1920)” adlı dışavurumcu filmini buldum. Karakterlerin duygularını temsil etmek için yenilikçi ses kullanımından etkilendim. Bu nedenle, animasyonum için onun dünyasına ait olmayan bir arka plan piyano müziği oluşturdum. Gittikçe artan ve çarpık armoni kullanımı ile ana karakterin duygularını monolog veya diyalog kullanmadan yansıtmayı amaçladım. Müziğin notalarındaki değişim, animasyon boyunca ana karakterin dönüşümünü de destekledi. 1920’lerin sonundaki eski filmlerin yapılarını araştırdıktan sonra, karakterin monologunu sesli değil, görsel olarak sunmak için sessiz filmlerde kullanılan metin çerçevelerini bu animasyona entegre etmeye karar verdim.
Bu konuyu daha fazla araştırmak için güzellik algısını öne çıkaran sıfatları araştırdım. Tüm sıfatlar (çekici, güzel, muhteşem, görkemli…) sadece güzelliğin görsel ve fiziksel temsiline atıfta bulunuyordu. Ana karakter, güzel olup olmadığını belirlemek için sadece fiziksel görünümünü portredeki kadınla karşılaştırdığı için bu animasyona portreleri dahil etmemi sağladı. Bu aynı zamanda güzellik standartlarının neden olduğu önyargı ve önyargıyı da fark etmemi sağladı.
Çizim stilini metaforlar ve sembolizm kullanarak mesaja sürekli olarak bağlayarak, animasyonun ana mesajını etkili bir şekilde ilettiğime inanıyorum: güzellik tamamen fiziksel görünümle ilgili değildir.
Ata Yiğit Güney
Türkiye’de doğup büyüdü. 19 yaşında, İstanbul Koç Okulunda okuyor. Şu anda bir IB Film Öğrencisi. Küçük yaşlardan itibaren ressam dedesiyle vakit geçirmek çizime ve resme olan ilgisini uyandırdı. Daha sonra film yapımına ve dijital sanata olan ilgisini keşfetti. 2D animasyon kısa filmler yaratmayı seviyor.
https://www.instagram.com/atayigitguney